İçimde kocaman bir boşluk...
Dolmuyor dolduramıyorum.
Hayat amacım ne ?
Bilmiyor öğrenemiyorum.
Hayallerimi sorgular oldum.
Ama bir cevap alamıyorum.
Onlarca fikir dönerken zihnimde,
Hiç birisini uygulayamıyorum.
Acımasız bir gerçekle yüz yüzeyken,
Kaçacak bir delik bulamıyorum...
Vicdan denen ağır ceza mahkemesinde,
Bir türlü kendimi aklayamıyorum.
Ne biçim bir prangadır bu?
Bir adım ileriye gidemiyorum.
Özgür olmayı düşlerken sende,
Bir türlü sana gelemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder