GONCA

Sana kal demedim Gonca.
Çünkü kal dediklerim hep gittiler.
Ben galiba sonbahara benziyorum,
Bütün çiçekler bende yaprak döktüler,
Ve bir tebessüm benim yanımda somurtuşa dönüştü.
Ruhlar yanımda ölürken başka eller de can buldular,
O yüzden beni sev demiyorum sana Gonca.
Beni sevmesini istediklerimin tamamı,
Evet tamamı,
Benden nefret ederek gittiler yine benden.
Bencil ve kibirli bir adamım ben,
Ahşap merdivenleri hiç sakalımla silemedim,
Bu yüzden öfkemi de kibrimi de yenemedim.
Kuruyup giderken çiçekler,
Onları yeşertecek tek damla su veremedim,
Çiççeksiz kurak topraklara benzer yüreğim.
Ben çirkin bir adamım Gonca.
Tıpkı kalbime benzerim.
O sebepten özgüvensiz utangaç bir adamım.
Bu nedenledir sana gelemeyişim.
Bak her şeyi açık açık anlattım sana,
Seveceksen gel sarıl bana.
Hayatımı varım seninle paylaşmaya,
Ama dedikoducu teyzeler yakıştıramaz seni bana,
Hem düğün fotoğraflarında da yakışıklı çıkmam yanında,
Yine de seveceksen koş sarıl bana Gonca.