GİDEMİYORUM

Kızıyorum ulan her gün kendime
Nefret doluyor içimde şu işe yaramaz herife
Yeter artık ettiğim kendime ve herkese
bunca yıl koştum işe yaramaz hayaller peşinde

Nefret ediyorum kendimden ,bir gün bir şair olma hayalimden,
Ve bir gün  bir şairin dünyayı değiştirmesini beklemekten
ve yoruldum kuruduğum her hayal için sabretmekten
Üç kuruş etmez hayallerimden iğreniyorum

Peki tamam anladım umut olmazsa  olmaz
Umut ettikçe gerçekte tutunamıyorum
Şairlere yakışır bir hastalıktan ölmek isterdim eskiden
Anladım ki ölmeyi isteyince de ölemiyorum

Ruhum sığmıyor şu etten kafese
Ölüm diyemiyorum ve ölemiyorum
Şimdi limanda rotasız bir gemide olmayı isterdim
Gitmekte hayallerime dairdi ama gidemiyorum