26 Aralık 2015 Cumartesi

ANNE

Tut beni anne, tut kalbimden ,
Gitmek istemiyorum ellerinden,
Okşa saçlarımı ellerimi tut,
Korkuyorum hayatın bu pis yüzünden.

Uyut beni anne , bir ninni oku
Dinlemek istiyorum güzel sesinden.
Üzerimi ört ,gizle beni tüm korkularımdan .
Yüreğimi ferahlat anne bana dua et güzel gönlünden.

Göz yaşımı sil anne ellerinle sil.
Daha güzeli yok ekmek kokan ellerinden.
Uyut beni anne dizinde ama büyütme lütfen,
Büyümek kötü bir şeymiş hiç söylemedin sen.

Sar beni anne sıkı sıkı sar,
Üşürüm sen bana sarılmaz isen.
Öp beni anne eskiden olduğu gibi,
Acıyan yerimden tam yüreğimden.







23 Aralık 2015 Çarşamba

GİDEMİYORUM

Kızıyorum ulan her gün kendime
Nefret doluyor içimde şu işe yaramaz herife
Yeter artık ettiğim kendime ve herkese
bunca yıl koştum işe yaramaz hayaller peşinde

Nefret ediyorum kendimden ,bir gün bir şair olma hayalimden,
Ve bir gün  bir şairin dünyayı değiştirmesini beklemekten
ve yoruldum kuruduğum her hayal için sabretmekten
Üç kuruş etmez hayallerimden iğreniyorum

Peki tamam anladım umut olmazsa  olmaz
Umut ettikçe gerçekte tutunamıyorum
Şairlere yakışır bir hastalıktan ölmek isterdim eskiden
Anladım ki ölmeyi isteyince de ölemiyorum

Ruhum sığmıyor şu etten kafese
Ölüm diyemiyorum ve ölemiyorum
Şimdi limanda rotasız bir gemide olmayı isterdim
Gitmekte hayallerime dairdi ama gidemiyorum

18 Aralık 2015 Cuma

YOKLUK

Ne ölmektir acı olan
Nede ayrılıktır.
Ölüm ilahi bir hakikat,
Ayrılık ise hayatın olmazsa olmazıdır.

Gidişler acıtmaz kalanın canını,
Gitmek acıtmaz aslında gideni,
Ölüm öldürmez kalanı,
Ölüm sonudur imtihanın biraz acıtır ölenin canını.

Bir hakikat vardı bir zamanlar adına sevgi denen.
Bir gerçek vardı adına yokluk dediğimiz.
İşte bütün suç bu iki kavramın.
Dökülen gözyaşının olası faili işte bu duygular.

Ölüm ağlatmaz kalanı
Gitmesi yakmaz o kadar canını
Yokluğa ağlar insan ,
İhtiyacı olduğunda bulamamaktan korkar.
Hiç bir şey değil onun yokluğu yakar.