KALK AYAĞA

Uykun ümmetin uykusu kadar ağır,
Düşlerin hep toz pembe.
Yaşanmamış hayallerin peşinde,
Heba etme ömrünü artık kalk ayağa.

Herkesin umutları var senin umutların tek değil.
Gördüğün düşlerin hiçbiri gerçek değil.
Öfken kızgınlığın kendine bir başkasına değil.
Yılmışlıktan kurtul gayrı kalk ayağa.

Var yaşanmamış sevdan kursağında kalsın.
Hayallerin yıkılıp bir bir gemilerin batsın.
Bırakma ki umutsuzluk benliğini sarmasın.
Umut dolu günler için haydi kalk ayağa.

Sen karanlık gecelrin parlayacak yıldızı,
Yıkılmış hayalleri yeniden inşa edecek mimar,
Yetmez mi bu kasvet dolu günler bu derin efkar?
Efkarını yen, hadi kalk ayağa.

DÜŞ

İnsanın düşleri olmalı.
Gördüğü zaman mutlu olacağı,
Sığındığı ufacık bir dünya;
Ona koştuğu,Onu bulduğu.

Gerçek olan acı verendir.
Kaçacak bir delik ararsın,
Yada bir battaniye altı,
Hiç bir şey bulamazsan düşlerine kaçarsın.

Bazıları düş görmek için uyur,
Kimileri düşünü ayakta görür.
Düşler ona kavuşmanın yoludur,
Aşıklar düşlerinde maşuklarını görür.

Fakirler düşlerinde zengin olur,
Aç olan karnını düşünde doyurur,
Çirkin kendini güzel görür,
Mazlum zalimden hakkını düşünde alır.

Ben de düşler görürdüm eskiden,
Hayata dair umutlar biriktiricek kadar gençken.
Mesela bir gülüş görürdüm ,
Bütün gülümsemelerin içten olduğunu zannederken.

Artık düş de göremiyorum ,
Ne yatakta ne ayakta.
Şimdi kabuslar görür oldum ,
Hem yatakta hem hayatta.